۱۳۸۸ شهریور ۲۲, یکشنبه

خیابان تخت طاووس چه خبره ؟

هم اینک با یک واسطه خبردار شدم که نیم ساعت پیش طرفای کوه نور تخت طاووس شلوغ بوده و صدای الله و اکبر خیلی بلند بوده،ممکنه اینترنت قطع شده باشه؟کسی خبری داره؟

۱۳۸۸ شهریور ۱۰, سه‌شنبه

متلک تند و تیز نماینده مخالف به آجرلو: درخت گردکان با این بزرگی ... درخت خربزه الله و اکبر

نماینده مخالف با وزیر پیشنهادی رفاه (فاطمه آجرلو) در سخنان انتقادی خود علاوه بر زیر سوال بردن مدارک حوزوی خانم آجر لو و عدم صلاحیت علمی ایشان از وزیر پیشنهادی وزارت رفاه پرسید: آیا شما میدانید که آدرس وزارت رفاه چیست ؟ وی همچنین به تخلفات گسترده ی منسوبین ایشان و مطرح بودن پرونده های تخلفات مختلف آنان در دادگاههای عمومی و انقلاب اشاره کرده و در پایان سخنانش گفت: درخت گردکان با این بزرگی...درخت خربزه الله و اکبر

۱۳۸۸ مرداد ۱۶, جمعه

ما سبزیم اما سبز خواهیم ماند؟

این روزها یک مساله بزرگ داره منو آزار میده و اون چیزی نیست جز آینده ی مبهمی که میترسم عاقبتش چیزی گم شدن اینهمه آدم سبز اندیش در میان اقلیتی کودتاگر نباشه.عجیبه ! مگه ما نبودیم که میگفتیم بی شماریم ؟ مگه ما نبودیم که شهرو سبزکرده بودیم ، یادتون میاد روزهای قبل از انتخابات چطور همه نماد سبز به همراه داشتیم و توی خیابونها به هم لبخند میزدیم،برای هم دست تکون میدادیم،وی نشون میدادیم با انگشتامون . یادتون میاد که چطور با همین کارها از هم انرژی میگرفتیم ؟ یادتون میاد چطور همین اتحاد کمر کودتا روشکست و کودتاچیان رو رسوا کرد ؟
اما حالا چی ؟ نمادهای سبز پنهون شده و محدود شدن به تجمعات. وقتی توی خیابونها راه میریم کسی رو نمیبینیم نماد سبز داشته باشه.همفکران خودمون رو نمیتونیم بشناسیم.برای کسی دست تکون نمیدیم.میترسیم وی نشون بدیم و در مقابل کودتاچی در حال حذف رنگ سبزاست،چراغونیهارودیدید که چطور اکثراً قرمز و سفید و ... شده اند ؟ دیدید لوگوی سیمای دروغ پرداز صورتی شده بود ؟ میبینید که چطور رنگ سبز رو یا حذف دارند میکنند یا مصادره ؟ و ما روز به روز داریم از هم دورتر میشیم و تسلیم روزمرگیها و روزمرگیها میشیم. اگر میخوایم این اتحاد رو حفظ کنیم،اگر میخوایم جنبش سبز اندیش زنده باشه و رشد پیداکنه ، اگه میخوایم پاسدار واقعی خون شهدای این جنبش باشیم باید نمادهای سبزمونو نگه داریم ، باید خودمونو به هم و به همه نشون بدیم ، باید فراموش نکنیم ما بیشماریم و باید فرهنگ سبزرو در جامعه گسترش بدیم .باور کنید هیچ چیز لذت بخش تر از این نیست که کسی رو در خیابان با نمادسبز ببینید و برای او دست تکان دهید ، باورکنید هیچ کابوسی برای کودتاچیان وحشتناکتر از این نیست که حق طلبان همچنان متحد بمانند .
پس متحد بمانیم،نمادهای سبزمان را از آینه ی ماشینمان آویزان کنیم، به گوشه ی کیفمان گره بزنیم ، دور مچ دستمان ببندیم و خود را از جاهلان و کوردلان جدا کنیم.ما از رنگ آنان نیستیم،ما به جهل و نفاق و تزویر رای ندادیم ،رای ما سبز بود نه آن نام سیاه.
ما سبزیم و سبز خواهیم ماند

۱۳۸۸ مرداد ۱۴, چهارشنبه

من با عزا مخالفم !

در روزهائی که گذشت آنقدر داغ دیدیم و درد کشیدیم که فقط خودمون میدونیم . اما در مقابل خیلی چیزهای خوب هم دیدیم .اتحاد ، همبستگی ، شجاعت و از همه مهمتر خودمون رو دیدیم،درسته که ندا شهید شده ،اما اون برای فتح شهرش و بیرون راندن بدی از وطنش شهید شد . اونهائی که شهید شدند در حقیقت ما مردم رو به هم و به همه نشان دادند . باورتون شد ما چقدر زیادیم ؟ دیدید اونها چقدر کمند ؟ دیدید چطور هر وقت اراده کردید آمدید و آنها را وادار به زدن ماسک کردید .دیدید چطور جنایت کردند ؟
همصدائی ما در این مدت فشار بسیار زیادی بر کمر کودتاچیان آورده و خواهد آورد .اما جداً الان وقت در خانه نشستن و عزاداری کردنه ؟ تنها راه عزیز داشتن کسی گریه کردنه ؟ بهتره به جای این همه غم . شهدا رو زنده کنیم ، بهشون بگیم که زنده اند و مثل همیشه بین مردم اند، بین ما ،ما که زنده ایم ،متحد و شجاع . چه فرصتی بهتر ازاین برای یک بزرگداشت بزرگ ؟ به جای به خانه پناه بردن باید به کودتا چیان بگیم که این جشن شبانه مال ماست ، سالهاست هر کس طبق میل خودش اونو برگزار میکنه . خیلیا رفتن چراغونی دیدن ، خیلیا زدن و رقصیدن و خیلیها هم توی خونه نشتسند. امسال هم درسته که جای خیلی ها سبزه ولی این سبزی به معنای خانه نشینی و تاریکی نیست ، به معنای زدن و رقصیدن هم نیست ، اما قطعاً با حظور همگانی مردم (مثل هر سال و حتی بیشتر) به معنای تغییر شرایط روحی ما و تمامی شهدا خواهد بود . من هرگز مرگ شهیدان را نمی پذیرم .شهیدان زنده اند ...

۱۳۸۸ مرداد ۱۱, یکشنبه

تلاشهای همسر حجاریان برای به خانه برگرداندن وی بی نتیجه ماند(طنز)

آقا چیه اینقد شلوغش کردید ؟کدوم زندان؟کدوم شکنجه؟کدوم بازجوی بی رحم؟صدا و سیمای صداقت و راستگوئی تمام ادعاهای ما رو با نشون دادن جلسه ی دوستانه ی دیروز و مصاحبه ی امشب باطل کرد و نشون داد که ابطحی و دیگر دوستانش نه تنها در زندان نیستند بلکه در اقامتگاه تابستانی ویژه ای مشغول خوش گذرونی هستند. اقامتگاهی که هم ماهواره ، هم اینترنت پرسرعت و بدون فیلتر،هم دسترسی به تمام نشریات روز داره و از مهمتر دوستای مهربون و مودبی داره که هر روز واسه اینکه حوصله اش سر نره تشریف میارن و باهاش صحبت میکنن تا دلش نگیره خدا نکرده .
اما چیزی که خیلی واسه من عجیبه اینه که چرا بقیه امکانات رو لو ندادن؟ شواهد و قرائن نشون میده که ابطحی و بقیه حتی به سونای خشک و تر،پزشکهای متخصص،و حتی کارشناسان تغذیه دسترسی دارن. میپرسین چرا این حرفومیزنم؟اولاً من اصولاً باید فکر کنم علت لاغر شدن 18 کیلوئی ابطحی زیاده روی در استفاده از سونا بوده و صد البته تلاش صادقانه ی کارشناس تغذیه ی ایشون(اجرهم عند الله).ثانیاً مگر خبر ندارید تلاشهای همسر سعید حجاریان برای برگردوندن ایشون به منزل بی نتیجه مونده و سعید خان گفته من همینجا جام خوبه،بهم میرسن،دکترش بهتره،غذاش عالیه،بادوستان دور همیم و هر شب حال میکنیم.دلیل بعدیش هم امشب معلوم شد،ندیدید چه جای باصفائی نشسته بودند مصاحبه میکردند؟ندیدی چه دار و درخت و گل و بلبلی بود؟خب شما هم اگه بودی و هر وقت اراده کردی با ویلچر می بردن میچرخوندنت تو اون جنگل سرسبز به آپارتمان برنمیگشتی.
بیشتراز این توضیح نمیدم چون ممکنه بقیه هوس کنن و اونجا شلوغ بشه و آرامش دوستان رو به هم بریزه .بنابر این همینو داشته باشید و دیگه بیشتر از این پشت سر "الفنون" و "سم" و "حشم "غیبت نکنید.

۱۳۸۸ مرداد ۹, جمعه

ما هم جنگ روانی بلدیم

یکی از حربه های موثر در تمامی حرکتهای سیاسی واجتماعی شیوه های جنگ روانی است، این شیوه ها که اینک توسط دیکتاتور و عواملش در حال اجراست باید از سوی مردم نیز با پاسخ مناسبی از همان شیوه پاسخ داده شود.
همانطور که تمامی دوستان شرکت کننده دیده اند تمامی اطلاعاتیها و بسیجیها در تظاهرات پلاک ماشینهای خود را یا گل گرفته یا به انحاء مختلف غیر قابل شناسائی میکنند ،همچنین چیزیکه اخیراً به وفور مشاهده میشود استفاده ی گسترده ی این نیروها از ماسک برای شناسائی نشدن است .این موارد و بسیاری از موارد مشابه تنها یک دلیل دارد و آن ترس است .همه ی ما آثار ترس را در رفتار و چهره ی سرکوبگران به وضوح دیدهایم . حال با توجه به این نقطه ظعف بزرگ و کشنده بایدبزرگترین و مفیدترین استفاده رااز آن برد .پیشنهاد بنده حول محور تصویر برداری از این نیروها و ایجاد فضای روانی سنگین اجتماعی برای این مزدوران است
1)در صورتی که در جریان تظاهرات این افراد به دست شما افتادند آنها را با حالت رسمی در کنار دیوار ایستانده و از چهره ی آنها عکس واضح بگیرید.
2)در صورت همراه داشتن ،کارت شناسائی یا هر گونه اطلاعاتی را از آنهاگرفته وضبط کنید
3)موبایلهایشان رابررسی و شماره تلفنهای اخیر را از یادداشت کنید
4)وانمود کنید که در حال تهیه ی یک پرونده برای انان هستید
5)فقط و فقط اگر امکان فرار سریع دارید و در صورت عدم مخاطره آمیز بودن وقتی در کنار خیابان یا جائی دیگر هستند از انها عکس گرفته و سریعاً دور شوید
6) در اماکن مختلف از این افراد که عمدتاً قابل شناسایی هستند تصویر برداری کنید
7)حتی المقدور سعی کنید آنها این حرکت شما را ببینند تا دچار دلهره شوند
8)اگر این افراد را در محله ی خود میشناسید و یا آدرسشان را دارید این تصاویر را حتی بدون هیچ نامه ای به داخل منازلشان انداخته و یا یک نامه هشدار آمیز تایپ شده بدون اثر انگشت یااثری از بزاق دهان و مو ...(جهت احتیاط) تهیه کرده و با عکس آنرا به داخل منازل یا محل کارشان بیندازید.اگر همکار شما هستند رفتار خود را با آنان تغییرداده و بهآنها بقهمانید مطلوب نیستند.
9)به آنها در اماکن مختلف نگاه کنید و با این کار به آنها حس تحت نظر بودن را القا کنید
10)دوستانی که امکانش را دارند نسبت به ایجاد یک سایت حرفه ای ، منظم،با یک نام مناسب و امکان آپلود اطلاعات اقدام نموده و پس از قرار دادن تصاویر و نامها در مورد آن اطلاع رسانی کنید.این مساله میتواند اثر بسیار بزرگی در شناخت آنان در سطح وسیع و انسجام مردمی داشته باشد. تاکید مکرر این است که یک سایت ایجاد گردد تا این سایت مرجع بوده و امکان شناساندن عمومی آن به وجود بیاید.

دوستانی که جریانات انقلاب 57 را به خاطر دارند به خوبی یادشان هست که در آن زمان یکی از کابوسهای عمال حکومت انتشار نام ساواکیها بود،که مردم به خوبی روی این شعار کار میکردند

درسهائی از تجمعات چهل و چند روز اخیر، تجربه ی شما چیست ؟

پس از گذشت نزدیک به دو ماه از آغاز تجمعات و اعتراضات ، اینک زمان استفاده از تجربیات است تا تجمعات بعدی همانند پنج شنبه کابوسی برای سرکوبگران باشد.(موارد ذیل خلاصه ای است که امیدوارم شما با ارائه تجربیات خود آنها را تکمیل کنید تا پس از گرد آوری به صورت مطلبی منسجم منتشر گردد)
1)نکته قابل توجه در تجمعات دیروز پراکندگی آنها در سطح شهر بود ،این امر با توجه به محدود بودن نیروهای سرکوبگر امکان سرکوب سازمان یافته رو از اونها گرفته وقدرت مانور مردم رو بیشتر میکنه(توضیحات در بند 2)،مردم در صورتی که به جمعیتهای یکی دو هزار نفره در محلات مختلف تشکیل شوند اولاً در صورت بروز سرکوب به دلیل شناخت محل و راههای در رو به سادگی توان پنهان شدن دارند ثانیاً امکان تحرک و تغییر تاکتیک رو برای جلوگیری از سرکوب خواهندداشت.و علاوه بر اینها این تجمعات پراکنده اخبار جنبش و تحرکات و فعالیتهای آن را در سطح شهر منتشر کرده و تبلیغات مهمی برای پیوستن مردم بی خبر و بی انگیزه خواهدبود.وقتی حمله شد متفرق شده و به نقطه ای دیگر بروید و دائما در همان محدوده تغییر مکان دهید.
2)همانطور که تمامی شرکت کنندگان در تجمعات دیده اند نیروهای سرکوبگر عموماً در دسته های حد اقل 20 نفره و تنها با پشتیبانی اقدام به حمله میکنند،درصورتی که تجمعات در نقاط متعددی از شهر برگزار شوند علاوه بر اینکه امکانات لجستیکی برای پشتیبانی سرکوبگران کاهش می یابد تقسیم آنان به گروههای کوچکتر امکان پذیر نیست بنا بر این مجبورند دائماً در سطح شهر در حال تردد باشند و از نقطه ای به نقطه ی دیگر بروند(چیزی که دیروز شاهد ان بودیم)موتور سواران از پارک ملت به سمت ونک و یوسف آباد و مطهری و عباس آباد و ... دائما در حال رفت و آمد بودند و همین باعث خستگی،ضعف روحی و در نتیجه زمین خوردن،تصادف و عدم تعادل روانی و حتی فیزیکی آنان شده بود.فراموش نکنید که اکثر سرکوبگران یا شهرستانی هستند یا از نقاط دیگری از شهر آورده میشوند و به علت عدم شناختشان از محله ها وارد مکانهای ناشناس نمیشوند.علاوه بر اینها چیزی که دیروز مشهود بود دسته های کوچکتر نیروهای سرکوبگر بود که موجب شد در بسیاری از موارد توانائی بازداشت و کتک زدن مردم را نداشته باشند.
3)وجود خودروها در خیابانها یکی از بزرگترین کابوسهای سرکوبگران است چرا که در صورت وجود ترافیک امکان نقل و انتقال وسیع نیرو از آنان سلب شده و تنها وسیله موجود موتور خواهد بود که آن هم محدودیتهای خاص خود را در جابجائی و امنیت آن دارد .بنا بر این در روزهای برگزاری تجمع کسانی را که تمایل به حضور دارندامامیترسند را به خیابان گردی تشویق کرده و با ایجاد ترافیکهای سنگین امکان نقل وانتقال آزادانه ی نیرو را از سرکوبگران بگیرید.