اوضاع حساس است،بازار شایعه گرم،همه مشغول فشار افکارشان هستند که چه میشود؟چه کنیم؟فردا کجا؟
همه بی صبرانه درانتظار پیامی،کلامی،چیزی... یا اطاقها،خیابانها و میدانها را قدم میزنیم وکتک میخوریم یا با تمام وجود زل زده ایم به این صفحه ی نورانی
اما واقعاً به کجا چنین شتابان؟میخواهیم انقلاب کنیم؟رایمون رو پس بگیریم؟ در مقابل ظالم بایستیم؟ این کاملاً درست است. این خواسته ی ماست ، به آن متعهدیم و در راهش پایدار .نه تنها برای خود که برای پدرانمان،مادرانمان، فرزندانمان، خواهر و بردارانمان و وطنمان.
بیائید قبل ازهرچیز به برخی امور فکر کنیم،یادمان نرود بیگدار به آب نباید زد.
ما چرا این کار را میکنیم؟همفکران ما چه کسانی هستند؟ازچه قشری هستند؟چه دیدگاهی دارند؟
حالا بیائید کمی زاویه ی دیدمان را تغییر دهیم. همینطور که در خیابانها قدم میزنیم نگاهی به آدمها بکنیم.به محلات مختلفی در همین تهران سر بزنیم.به تهران پارس،سعادت آباد،ستارخان،امام حسین،جیحون،پیروزی،بازار،شوش،دولت آباد،یافت آباد،اسلام شهر،شهر ری ،ورامین،رودهن و...
چه می بینید؟ به نظر شما آنها چه می بینند ؟به چه فکر میکنند ؟ اصولاً در جریان اتفاقات هستند؟
تا نوشته بعدی خواهش میکنم این سوالات را جدی بگیرید و به آنها بیاندیشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر